İnsan, kitapları düşünüyor bir de.
Geride kalan, bir zamanlar heyecanla okunmuş kitapları. Altları çizilmiş, kişiliğin aynası olan kitapları.
Belki bir sayfasına kahve damlamış, izi kalmış. Bir sayfası kıvrılmış belki, içinde bir ayraç kalmış sahipsiz. Kütüphanede öylece kalmışlar.
Belki evden son kez çıkmadan önce okunan bir kitap. Masanın üzerinde kalmış. ''Akşam dönünce devam ederim'' düşüncesiyle bırakılmış.
Kitapları yetim bırakmak zor. Ne olacak onlar geride kalıp tozlanınca? Ya bir daha okunamayacak olan satırlar?
Okumaktan vazgeçmeyin. Karanlığın ortasında bir ışık açıp okuyun yine. Listenizde olanları ertelemeyin, şimdi okuyun. Yarım bıraktıklarınızı tamamlayın, yarın tamamlarım diye düşünmeyin.
Yarın ne olacak, maalesef hiç bilmiyoruz çünkü. Etrafımız belirsizlikler doluyken bir kitabı yarım bırakmak lüksümüz de yok.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder