Sonra o ayraçla sayfaların arasında kayboldum. Kimi zaman uyuyakalırken, bekledi usulca kitabın arasında. Edebiyat macerama ortak oldukça, ayrı bir ilişki kurdum ayracımla (Dikkat, buraya artık iyelik eki geldi).
Evet, artık alelade bir ayraç değildi. Sığındığım edebiyat dünyasında bana eşlik eden biricik şahsi eşyamdı.
Severim ben zaten eşyalara anlam yüklemeyi. Buna da yükledim fazlasıyla.
Bir keresinde üç ay kayboldu ortadan. Bir türlü bulamıyorum. Delirmemek mümkün değil. Yerine gidip başka bir ayraç da alamıyorum. Sinmiyor içime. Bekliyorum ki bir yerlerden çıksın.
Çıkıyor da nitekim. Tam ümidi kesmişken. Tam üç ay sonra.
O zamandan beri daha bir özenle koruyup kolluyorum. Birlikte çok kitap devirdik, daha da deviririz.
Kitap ayracı önemlidir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder